شش(روز هشتم)
این روزها با سرعتی فرای انتظار من سپری میشن...
روزهایی که به امید حضور تو چشم هامو باز میکنم
و شب ها به عشق اغوش همیشه امنت چشمامو می بندم
به عشق تک تک کلمه هایی که از احساس من و احساس تو سرچشمه میگیره
دیشب...
بحث من پاسخ به یه دوست قدیمی بود و نوع واکنش های تو...
و تو گفتی که نمیخوای جوابی بدم
در حالی که خودت جواب دادی
و من ... بر خلاف هر شرایط دیگه ای...بی هیچ چون و چرا و خواسته ای...بی اینکه بخوام تو هم به این قانون عمل کنی....سر تسلیم پایین اوردم...نه...نه مقابل حرف تو...مقابل احساسی که هر تسلیمی اون رو والاتر میکنه...
و تو....بزرگ تر از همه ی ادم ها...بدون خواسته ی من...گفتی که تو هم اینکار رو میکنی...
و یک جمله ی دوستت دارم تو...منو اروم کرد...مثل همیشه...
گاهی مثل این روزها نگرانم...
نگران اینکه این جمله کمه در برابر حرف دل من...
نگران اینکه انچنان به وجودم پیوند خوردی که نمیدونم بی تو میشه نفس کشید یا نه...
جسمم نه....اما روحم بی تو...زندگی رو از یاد می بره...
میون حرفهات نوشته بودی که میدونی حق نداری اینو بخوای....
و من شب ازت قول گرفتم که دیگه اینطور نگی...
خواستم مرد محکم رویای من باشی...
خواستم این حس تعلق رو داشته باشم...
حتی به مدت همین ۱۰ ماه...
۱۰ ماه تمام عمر عاشقیه منه...کم نیست...یه عمره....
و تو...
قول دادی...
گفتی که: ما مال همیم...
و من با دلی غرق در عشق از صمیم قلبم لبخند زدم و ارامشو حس کردم...
و امشب....که عکس زیبات روی مونیتورم هک شد
و من....چه لذتی بردم از نگاهی که به قلبم روح میبخشه....
گفتی:من برات اشنام...چهره ام...
و این جمله به دل من میشینه...
به تو نگفتم...اما این برای من یه نشونه اس...
یه نشونه از اینکه انتخابم اشتباه نیست...
از اینکه منو تو از جایی جدای این دنیا امروز رو برای با هم بودن خواستیم
و خدای مهربونی که حمایتمون میکنه...حتما کمکمون میکنه....
امشب....
چه بی قرار اغوشتم
تا باز هم خودمو پنهان کنم
از هر چیزی که منو دلمو می ترسونه
تا حست کنم....تا هر نفست به قلبم قدرتی بده برای ادمه دادن
دوستت دارم
حتی اگر این جمله هم همه ی احساسم نباشه
